Meestal dient de regering (de Koning en de ministers) een wetsvoorstel in. Dit heet een regeringsvoorstel. Maar ook Tweede Kamerleden kunnen een wetsvoorstel indienen. Dit heet dan een initiatiefvoorstel.
Naast dit,Wat is de formele wet?
Bij een wet in formele zin is sprake van een gezamenlijk besluit van de regering en de Staten-Generaal (Tweede en Eerste kamer) volgens een procedure die is vastgelegd in artikel 82 van de Grondwet. De regering en de Staten-Generaal vormen daarom de formele wetgever.
Met betrekking tot dit,Hoe komt een wet tot stand?
Hoe komt een wet tot stand? De regering maakt wetten in samenwerking met de Eerste en Tweede Kamer (wetgevende macht). Een wet begint met een wetsvoorstel en is klaar na publicatie in het Staatsblad. Daartussen ligt een vast aantal stappen, die alle wetsvoorstellen moeten doorlopen.
Op deze manier,Wat is een wet in materiële zin?
Een wet in materiële zin is een besluit van een daartoe bevoegd orgaan dat algemeen verbindende voorschriften bevat. Alle besluiten van regering en Staten-Generaal via de grondwettelijke procedure zijn wetten in formele zin. Meestal bevatten deze wetten algemeen verbindende voorschriften, zodat ze tevens wetten in materiële zin zijn.
Wat is een formele wetgever?
De regering en de Staten-Generaal vormen daarom de formele wetgever. Een wet in materiële zin is een besluit van een daartoe bevoegd orgaan dat algemeen verbindende voorschriften bevat. Alle besluiten van regering en Staten-Generaal via de grondwettelijke procedure zijn wetten in formele zin.
Hoe wordt er een wet gemaakt?
Als er een wet gemaakt wordt, wordt dat door deze 7 stappen gedaan: 1. één of meer ministers maken een wetsontwerp, daarbij worden ze geholpen door ambtenaren 2. Ministerraad (het kabinet): het kabinet overlegt en stemt over het wetsontwerp
Wat is een wet in formele zin?
Wetgeving. Een wet in formele zin is een gezamenlijk besluit van de regering en Staten-Generaal volgens een grondwettelijke procedure. Wetten in materiële zin zijn besluiten van daartoe bevoegde organen die algemeen verbindende voorschriften bevatten en hoeven niet noodzakelijk afkomstig te zijn van regering en Staten-Generaal gezamenlijk.