Zelfstandige naamwoorden kunnen met elkaar gecombineerd worden in samenstellingen: kast + deur = kastdeur; kastdeur + sleutel = kastdeursleutel. Een zelfstandig naamwoord kan ook gecombineerd worden met een bijvoeglijk naamwoord; zulke combinaties worden bijna altijd los geschreven: mooie liedjes, groene appel.
Daarnaast,Wat is een onzijdig zelfstandig naamwoord?
Onzijdige woorden hebben ‘het’ als lidwoord. Daardoor zijn ze gemakkelijk te herkennen. Het bezittelijk voornaamwoord van een onzijdig zelfstandig naamwoord is ‘zijn’ en het verwijswoord is ‘het’. Het aanwijzend voornaamwoord is ‘dit’ of ‘dat’.
ten tweede,Wat is het bezittelijk voornaamwoord van een zelfstandig naamwoord?
Het bezittelijk voornaamwoord van een onzijdig zelfstandig naamwoord is ‘zijn’ en het verwijswoord is ‘het’. Het aanwijzend voornaamwoord is ‘dit’ of ‘dat’. Een paar voorbeelden: Het college heeft zijn besluit aangepast. Het (college) kwam daarmee tegemoet aan de wens van provinciale staten. Dit besluit is belangrijk voor de landbouw.
dienovereenkomstig,Wat zijn de zelfstandige naamwoorden?
De meeste zelfstandige naamwoorden komen zowel in het enkelvoud ( kast) als in het meervoud ( kasten) voor; uitzonderingen hierop zijn bijvoorbeeld politie, vee (alleen enkelvoud) en hersens/hersenen (alleen meervoud).
Hoe herken je zelfstandige naamwoorden?
Het zijn woorden die dus slaan op een bepaald ‘iets’. Hoe herken je zelfstandige naamwoorden? 1. Zelfstandige naamwoorden kunnen zowel concrete als abstracte zaken zijn. Concreet betekent dat het vorm en inhoud heeft. Je kunt het zien of aanraken.
Wat is een bijvoeglijk naamwoord ook alweer?
Wat is een bijvoeglijk naamwoord ook alweer? En een bijwoord? Een bijvoeglijk naamwoordvoegt een eigenschap of conditie toe aan het zelfstandig naamwoord dat erachter staat. ‘Een auto die heel oud is’ is ‘een hele oude auto.’ ‘Auto’ is het zelfstandig naamwoord (je kunt er ‘de,’ ‘het’ en/of ‘een’ voor zetten).
Wat is een attributief bijvoeglijk naamwoord?
Attributief. Een attributief gebruikt bijvoeglijk naamwoord staat direct voor het zelfstandig naamwoord waar het bij hoort: de blonde jongen, de dronken vrouw. Het bijvoeglijk naamwoord is dan een bijvoeglijke bepaling.
Wat is een naamwoordelijk gezegde?
Een naamwoordelijk gezegde bestaat uit alle werkwoorden in de zin en een zinsdeel met een zelfstandig of bijvoeglijk naamwoord dat iets zegt over het onderwerp. Het naamwoordelijk gezegde geeft een toestand aan: het onderwerp is/ wordt/ blijft/ blijkt/ lijkt/ schijnt/ heet iets.