Op de teststrip kan je op drie verschillende testvelden de resultaten aflezen. Bij een afwijkend resultaat is het gehalte aan witte bloedcellen, nitriet of eiwitten in de urine te hoog. Deze drie factoren kunnen allen wijzen op een urineweginfectie: bij de aanwezigheid van witte bloedcellen bestaat de kans dat je een urineweginfectie hebt;
gewoon zo,Wanneer wordt de behandeling van een verhoogd eiwit gehalte bepaald?
De behandeling van een verhoogd eiwit gehalte in de urine bestaat in de eerste plaats uit behandeling van de onderliggende ziekte. Wanneer wordt het bepaald? Als een patiënt zich bij de arts meldt met klachten die kunnen wijzen op een nierziekte zal de arts de urine laten onderzoeken op de aanwezigheid van eiwitten.
Naast boven,Waarom worden zelftesten urine gebruikt?
Zelftesten urine – Waarom? Zelftesten urine worden gebruikt om afwijkingen in de urine te meten. Bij een aantal ziekten ontstaan afwijkingen in de urine voordat je klachten krijgt. Het meest bekende voorbeeld is suikerziekte. Bij suikerziekte is het glucose gehalte in het bloed verhoogd.
Houd hier rekening mee,Wat is de hoeveelheid eiwit in de urine?
Normale urine bevat minder dan 30 milligram eiwit per dag. Als de hoeveelheid eiwit in de urine van een hele dag tussen de 30-300 milligram is wordt gesproken van een licht verhoogde hoeveelheid eiwit in de urine, of ‘microalbuminurie’.
Wat is eiwitschade in de urine?
Eiwit in de urine is vaak een teken van nierschade. Dat zit zo: de nieren filteren het bloed, waardoor er urine ontstaat die vol zit met afvalstoffen. De filters in de nieren zorgen ervoor dat er alleen water en kleine afvalstoffen worden doorgelaten. Grotere stoffen zoals eiwitten worden door de filters tegengehouden.
Wat is eiwit in de urine?
Over eiwit in urine. Normaal gesproken zit er niet of nauwelijks eiwit in je urine. Het is normaal dat er soms tijdelijk eiwit in je urine zit, bijvoorbeeld na sporten of als je griep hebt gehad. Als je echter voor langere tijd grote hoeveelheden eiwit in je urine hebt, betekent dit vaak dat er iets met de nieren aan de hand is.
Wat is een zelftest voor eiwit in de urine?
Zelf bepalen van de hoeveelheid eiwit in de urine is mogelijk met behulp van een zelftest voor eiwit in de urine. Een dergelijke zelftest maakt gebruik van zogenaamde ‘dipsticks’. Bij een verhoogde hoeveelheid eiwit in de urine moet de huisarts geraadpleegd worden. Deze kan verder onderzoek doen naar de onderliggende oorzaak.
Welke urine bevat minder dan 30 milligram eiwit per dag?
Normale urine bevat minder dan 30 milligram eiwit per dag.
Hoe voorkom je eiwitverlies in de urine?
Uw arts zal proberen het eiwitverlies in de urine te verminderen door medicijnen en een (zoutarm) dieet voor te schrijven. Het gaat om medicijnen als ACE-remmers (zoals Enalapril en Lisinopril), A-2 blokkers (zoals Losartan of Valsartan), vaak in combinatie met een plastablet (zoals Hydrochloorthiazide of Furosemide).
Wanneer gaat het eiwit verloren in de urine?
Als eiwit verloren gaat in de urine, dan zal het lichaam proberen meer eiwit aan te maken. Als er heel veel eiwit verloren gaat, lukt dat soms onvoldoende en gaat het eiwitgehalte in het bloed omlaag. Hierdoor treedt vocht buiten de bloedbaan (oedeem) en gaat het cholesterolgehalte in het bloed omhoog. Dit heet nefrotisch syndroom.